OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

patotear - verbo

pa·to·te·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
patoteo
patoteas / patoteás
patotea
patoteamos
patoteáis
patotean
patoteaba
patoteabas
patoteaba
patoteábamos
patoteabais
patoteaban
patotearé
patotearás
patoteará
patotearemos
patotearéis
patotearán
patoteé
patoteaste
patoteó
patoteamos
patoteasteis
patotearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
patotee
patotees
patotee
patoteemos
patoteéis
patoteen
patoteara / patotease
patotearas / patoteases
patoteara / patotease
patoteáramos / patoteásemos
patotearais / patoteaseis
patotearan / patoteasen
patoteare
patoteares
patoteare
patoteáremos
patoteareis
patotearen

patotea
patoteá

patotead
patoteen
patotearía
patotearías
patotearía
patotearíamos
patotearíais
patotearían
Infinitivopatotear
Gerundiopatoteando
Participio
patoteadopatoteada
patoteadospatoteadas

Flexiona como: amar