OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

encalatar - verbo

en·ca·la·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
encalato
encalatas / encalatás
encalata
encalatamos
encalatáis
encalatan
encalataba
encalatabas
encalataba
encalatábamos
encalatabais
encalataban
encalataré
encalatarás
encalatará
encalataremos
encalataréis
encalatarán
encalaté
encalataste
encalató
encalatamos
encalatasteis
encalataron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
encalate
encalates
encalate
encalatemos
encalatéis
encalaten
encalatara / encalatase
encalataras / encalatases
encalatara / encalatase
encalatáramos / encalatásemos
encalatarais / encalataseis
encalataran / encalatasen
encalatare
encalatares
encalatare
encalatáremos
encalatareis
encalataren

encalata
encalatá

encalatad
encalaten
encalataría
encalatarías
encalataría
encalataríamos
encalataríais
encalatarían
Infinitivoencalatar
Gerundioencalatando
Participio
encalatadoencalatada
encalatadosencalatadas

Flexiona como: amar