OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

aconsonantar - verbo

a·con·so·nan·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
aconsonanto
aconsonantas / aconsonantás
aconsonanta
aconsonantamos
aconsonantáis
aconsonantan
aconsonantaba
aconsonantabas
aconsonantaba
aconsonantábamos
aconsonantabais
aconsonantaban
aconsonantaré
aconsonantarás
aconsonantará
aconsonantaremos
aconsonantaréis
aconsonantarán
aconsonanté
aconsonantaste
aconsonantó
aconsonantamos
aconsonantasteis
aconsonantaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
aconsonante
aconsonantes
aconsonante
aconsonantemos
aconsonantéis
aconsonanten
aconsonantara / aconsonantase
aconsonantaras / aconsonantases
aconsonantara / aconsonantase
aconsonantáramos / aconsonantásemos
aconsonantarais / aconsonantaseis
aconsonantaran / aconsonantasen
aconsonantare
aconsonantares
aconsonantare
aconsonantáremos
aconsonantareis
aconsonantaren

aconsonanta
aconsonantá

aconsonantad
aconsonanten
aconsonantaría
aconsonantarías
aconsonantaría
aconsonantaríamos
aconsonantaríais
aconsonantarían
Infinitivoaconsonantar
Gerundioaconsonantando
Participio
aconsonantadoaconsonantada
aconsonantadosaconsonantadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española