OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

betunar - verbo

be·tu·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
betuno
betunas / betunás
betuna
betunamos
betunáis
betunan
betunaba
betunabas
betunaba
betunábamos
betunabais
betunaban
betunaré
betunarás
betunará
betunaremos
betunaréis
betunarán
betuné
betunaste
betunó
betunamos
betunasteis
betunaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
betune
betunes
betune
betunemos
betunéis
betunen
betunara / betunase
betunaras / betunases
betunara / betunase
betunáramos / betunásemos
betunarais / betunaseis
betunaran / betunasen
betunare
betunares
betunare
betunáremos
betunareis
betunaren

betuna
betuná

betunad
betunen
betunaría
betunarías
betunaría
betunaríamos
betunaríais
betunarían
Infinitivobetunar
Gerundiobetunando
Participio
betunadobetunada
betunadosbetunadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española