OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

acomunar - verbo

a·co·mu·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
acomuno
acomunas / acomunás
acomuna
acomunamos
acomunáis
acomunan
acomunaba
acomunabas
acomunaba
acomunábamos
acomunabais
acomunaban
acomunaré
acomunarás
acomunará
acomunaremos
acomunaréis
acomunarán
acomuné
acomunaste
acomunó
acomunamos
acomunasteis
acomunaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
acomune
acomunes
acomune
acomunemos
acomunéis
acomunen
acomunara / acomunase
acomunaras / acomunases
acomunara / acomunase
acomunáramos / acomunásemos
acomunarais / acomunaseis
acomunaran / acomunasen
acomunare
acomunares
acomunare
acomunáremos
acomunareis
acomunaren

acomuna
acomuná

acomunad
acomunen
acomunaría
acomunarías
acomunaría
acomunaríamos
acomunaríais
acomunarían
Infinitivoacomunar
Gerundioacomunando
Participio
acomunadoacomunada
acomunadosacomunadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española