OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

becar - verbo

be·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
beco
becas / becás
beca
becamos
becáis
becan
becaba
becabas
becaba
becábamos
becabais
becaban
becaré
becarás
becará
becaremos
becaréis
becarán
bequé
becaste
becó
becamos
becasteis
becaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
beque
beques
beque
bequemos
bequéis
bequen
becara / becase
becaras / becases
becara / becase
becáramos / becásemos
becarais / becaseis
becaran / becasen
becare
becares
becare
becáremos
becareis
becaren

beca
becá

becad
bequen
becaría
becarías
becaría
becaríamos
becaríais
becarían
Infinitivobecar
Gerundiobecando
Participio
becadobecada
becadosbecadas

Flexiona como: secar

forma adjetival : becado

nombre agentivo : becante

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española