OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

acollonar - verbo

a·co·llo·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
acollono
acollonas / acollonás
acollona
acollonamos
acollonáis
acollonan
acollonaba
acollonabas
acollonaba
acollonábamos
acollonabais
acollonaban
acollonaré
acollonarás
acollonará
acollonaremos
acollonaréis
acollonarán
acolloné
acollonaste
acollonó
acollonamos
acollonasteis
acollonaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
acollone
acollones
acollone
acollonemos
acollonéis
acollonen
acollonara / acollonase
acollonaras / acollonases
acollonara / acollonase
acollonáramos / acollonásemos
acollonarais / acollonaseis
acollonaran / acollonasen
acollonare
acollonares
acollonare
acollonáremos
acollonareis
acollonaren

acollona
acolloná

acollonad
acollonen
acollonaría
acollonarías
acollonaría
acollonaríamos
acollonaríais
acollonarían
Infinitivoacollonar
Gerundioacollonando
Participio
acollonadoacollonada
acollonadosacollonadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española