| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| interrumpo interrumpes / interrumpís interrumpe interrumpimos interrumpís interrumpen | interrumpía interrumpías interrumpía interrumpíamos interrumpíais interrumpían | interrumpiré interrumpirás interrumpirá interrumpiremos interrumpiréis interrumpirán | interrumpí interrumpiste interrumpió interrumpimos interrumpisteis interrumpieron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| interrumpa interrumpas interrumpa interrumpamos interrumpáis interrumpan | interrumpiera / interrumpiese interrumpieras / interrumpieses interrumpiera / interrumpiese interrumpiéramos / interrumpiésemos interrumpierais / interrumpieseis interrumpieran / interrumpiesen | interrumpiere interrumpieres interrumpiere interrumpiéremos interrumpiereis interrumpieren | interrumpe interrumpí interrumpid interrumpan | interrumpiría interrumpirías interrumpiría interrumpiríamos interrumpiríais interrumpirían | |
| Infinitivo | interrumpir | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | interrumpiendo | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: partir
forma nominal : interrupción
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española