o·ír
| Indicativo
|
|---|
| Presente
| Pretérito Imperfecto
| Futuro Simple
| Pretérito Perfecto
|
oigo oís / oyes oye oímos oís oyen
| oía oías oía oíamos oíais oían
| oiré oirás oirá oiremos oiréis oirán
| oí oíste oyó oímos oísteis oyeron
|
| Subjuntivo
| Imperativo
| Condicional
|
| Presente
| Pretérito Perfecto
|
|
|
oiga oigas oiga oigamos oigáis oigan
| oyera / oyese oyeras / oyeses oyera / oyese oyéramos / oyésemos oyerais / oyeseis oyeran / oyesen
| oyere oyeres oyere oyéremos oyereis oyeren
| oye oí
oíd oigan
| oiría oirías oiría oiríamos oiríais oirían
|
| Infinitivo | oír |
|---|
| Gerundio | oyendo |
|---|
| Participio | |
|---|
Flexiona como: oír
forma nominal : oída, oimiento
adjetivo de posibilidad : oíble, audible
nombre agentivo : oyente, oidor
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española