| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| infamo infamas / infamás infama infamamos infamáis infaman | infamaba infamabas infamaba infamábamos infamabais infamaban | infamaré infamarás infamará infamaremos infamaréis infamarán | infamé infamaste infamó infamamos infamasteis infamaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| infame infames infame infamemos infaméis infamen | infamara / infamase infamaras / infamases infamara / infamase infamáramos / infamásemos infamarais / infamaseis infamaran / infamasen | infamare infamares infamare infamáremos infamareis infamaren | infama infamá infamad infamen | infamaría infamarías infamaría infamaríamos infamaríais infamarían | |
| Infinitivo | infamar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | infamando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
forma nominal : infamación
nombre agentivo : infamador
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española