Red Abierta de Información Léxica
dotrinar - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| dotrino dotrinas / dotrinás dotrina dotrinamos dotrináis dotrinan | dotrinaba dotrinabas dotrinaba dotrinábamos dotrinabais dotrinaban | dotrinaré dotrinarás dotrinará dotrinaremos dotrinaréis dotrinarán | dotriné dotrinaste dotrinó dotrinamos dotrinasteis dotrinaron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| dotrine dotrines dotrine dotrinemos dotrinéis dotrinen | dotrinara / dotrinase dotrinaras / dotrinases dotrinara / dotrinase dotrináramos / dotrinásemos dotrinarais / dotrinaseis dotrinaran / dotrinasen | dotrinare dotrinares dotrinare dotrináremos dotrinareis dotrinaren | dotrina dotriná dotrinad dotrinen | dotrinaría dotrinarías dotrinaría dotrinaríamos dotrinaríais dotrinarían | |
| Infinitivo | dotrinar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | dotrinando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española