Red Abierta de Información Léxica
coñacear - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| coñaceo coñaceas / coñaceás coñacea coñaceamos coñaceáis coñacean | coñaceaba coñaceabas coñaceaba coñaceábamos coñaceabais coñaceaban | coñacearé coñacearás coñaceará coñacearemos coñacearéis coñacearán | coñaceé coñaceaste coñaceó coñaceamos coñaceasteis coñacearon | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| coñacee coñacees coñacee coñaceemos coñaceéis coñaceen | coñaceara / coñacease coñacearas / coñaceases coñaceara / coñacease coñaceáramos / coñaceásemos coñacearais / coñaceaseis coñacearan / coñaceasen | coñaceare coñaceares coñaceare coñaceáremos coñaceareis coñacearen | coñacea coñaceá coñacead coñaceen | coñacearía coñacearías coñacearía coñacearíamos coñacearíais coñacearían | |
| Infinitivo | coñacear | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | coñaceando | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: amar
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española