OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

aunar - verbo

au·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
aúno
aúnas / aunás
aúna
aunamos
aunáis
aúnan
aunaba
aunabas
aunaba
aunábamos
aunabais
aunaban
aunaré
aunarás
aunará
aunaremos
aunaréis
aunarán
auné
aunaste
aunó
aunamos
aunasteis
aunaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
aúne
aúnes
aúne
aunemos
aunéis
aúnen
aunara / aunase
aunaras / aunases
aunara / aunase
aunáramos / aunásemos
aunarais / aunaseis
aunaran / aunasen
aunare
aunares
aunare
aunáremos
aunareis
aunaren

aúna
auná

aunad
aúnen
aunaría
aunarías
aunaría
aunaríamos
aunaríais
aunarían
Infinitivoaunar
Gerundioaunando
Participio
aunadoaunada
aunadosaunadas

Flexiona como: rehilar

forma nominal : aunamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española