OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

atenuar - verbo

a·te·nuar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
atenúo
atenúas / atenuás
atenúa
atenuamos
atenuáis
atenúan
atenuaba
atenuabas
atenuaba
atenuábamos
atenuabais
atenuaban
atenuaré
atenuarás
atenuará
atenuaremos
atenuaréis
atenuarán
atenué
atenuaste
atenuó
atenuamos
atenuasteis
atenuaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atenúe
atenúes
atenúe
atenuemos
atenuéis
atenúen
atenuara / atenuase
atenuaras / atenuases
atenuara / atenuase
atenuáramos / atenuásemos
atenuarais / atenuaseis
atenuaran / atenuasen
atenuare
atenuares
atenuare
atenuáremos
atenuareis
atenuaren

atenúa
atenuá

atenuad
atenúen
atenuaría
atenuarías
atenuaría
atenuaríamos
atenuaríais
atenuarían
Infinitivoatenuar
Gerundioatenuando
Participio
atenuadoatenuada
atenuadosatenuadas

Flexiona como: actuar

forma nominal : atenuación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española