OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ataviar - verbo

a·ta·viar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
atavío
atavías / ataviás
atavía
ataviamos
ataviáis
atavían
ataviaba
ataviabas
ataviaba
ataviábamos
ataviabais
ataviaban
ataviaré
ataviarás
ataviará
ataviaremos
ataviaréis
ataviarán
atavié
ataviaste
atavió
ataviamos
ataviasteis
ataviaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
atavíe
atavíes
atavíe
ataviemos
ataviéis
atavíen
ataviara / ataviase
ataviaras / ataviases
ataviara / ataviase
ataviáramos / ataviásemos
ataviarais / ataviaseis
ataviaran / ataviasen
ataviare
ataviares
ataviare
ataviáremos
ataviareis
ataviaren

atavía
ataviá

ataviad
atavíen
ataviaría
ataviarías
ataviaría
ataviaríamos
ataviaríais
ataviarían
Infinitivoataviar
Gerundioataviando
Participio
ataviadoataviada
ataviadosataviadas

Flexiona como: adiar

forma nominal : atavío

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española