Red Abierta de Información Léxica
desteñir - verbo
| Indicativo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito Imperfecto | Futuro Simple | Pretérito Perfecto | ||
| destiño desteñís / destiñes destiñe desteñimos desteñís destiñen | desteñía desteñías desteñía desteñíamos desteñíais desteñían | desteñiré desteñirás desteñirá desteñiremos desteñiréis desteñirán | desteñí desteñiste destiñó desteñimos desteñisteis destiñeron | ||
| Subjuntivo | Imperativo | Condicional | |||
| Presente | Pretérito Perfecto | ||||
| destiña destiñas destiña destiñamos destiñáis destiñan | destiñera / destiñese destiñeras / destiñeses destiñera / destiñese destiñéramos / destiñésemos destiñerais / destiñeseis destiñeran / destiñesen | destiñere destiñeres destiñere destiñéremos destiñereis destiñeren | destiñe desteñí desteñid destiñan | desteñiría desteñirías desteñiría desteñiríamos desteñiríais desteñirían | |
| Infinitivo | desteñir | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundio | destiñendo | ||||
| Participio |
|
Flexiona como: afreñir
forma adjetival : desteñido
Palabra atestada en Diccionario de la lengua española