OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

aniñar - verbo

a·ni·ñar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
aniño
aniñas / aniñás
aniña
aniñamos
aniñáis
aniñan
aniñaba
aniñabas
aniñaba
aniñábamos
aniñabais
aniñaban
aniñaré
aniñarás
aniñará
aniñaremos
aniñaréis
aniñarán
aniñé
aniñaste
aniñó
aniñamos
aniñasteis
aniñaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
aniñe
aniñes
aniñe
aniñemos
aniñéis
aniñen
aniñara / aniñase
aniñaras / aniñases
aniñara / aniñase
aniñáramos / aniñásemos
aniñarais / aniñaseis
aniñaran / aniñasen
aniñare
aniñares
aniñare
aniñáremos
aniñareis
aniñaren

aniña
aniñá

aniñad
aniñen
aniñaría
aniñarías
aniñaría
aniñaríamos
aniñaríais
aniñarían
Infinitivoaniñar
Gerundioaniñando
Participio
aniñadoaniñada
aniñadosaniñadas

Flexiona como: amar

forma nominal : aniñamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española