obcecar - verbo

ob·ce·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
obceco
obcecas / obcecás
obceca
obcecamos
obcecáis
obcecan
obcecaba
obcecabas
obcecaba
obcecábamos
obcecabais
obcecaban
obcecaré
obcecarás
obcecará
obcecaremos
obcecaréis
obcecarán
obcequé
obcecaste
obcecó
obcecamos
obcecasteis
obcecaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
obceque
obceques
obceque
obcequemos
obcequéis
obcequen
obcecara / obcecase
obcecaras / obcecases
obcecara / obcecase
obcecáramos / obcecásemos
obcecarais / obcecaseis
obcecaran / obcecasen
obcecare
obcecares
obcecare
obcecáremos
obcecareis
obcecaren

obceca
obcecá

obcecad
obcequen
obcecaría
obcecarías
obcecaría
obcecaríamos
obcecaríais
obcecarían
Infinitivoobcecar
Gerundioobcecando
Participio
obcecadoobcecada
obcecadosobcecadas

Flexiona como: secar

forma nominal : obcecación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española