OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

ñangotar - verbo

ñan·go·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
ñangoto
ñangotas / ñangotás
ñangota
ñangotamos
ñangotáis
ñangotan
ñangotaba
ñangotabas
ñangotaba
ñangotábamos
ñangotabais
ñangotaban
ñangotaré
ñangotarás
ñangotará
ñangotaremos
ñangotaréis
ñangotarán
ñangoté
ñangotaste
ñangotó
ñangotamos
ñangotasteis
ñangotaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ñangote
ñangotes
ñangote
ñangotemos
ñangotéis
ñangoten
ñangotara / ñangotase
ñangotaras / ñangotases
ñangotara / ñangotase
ñangotáramos / ñangotásemos
ñangotarais / ñangotaseis
ñangotaran / ñangotasen
ñangotare
ñangotares
ñangotare
ñangotáremos
ñangotareis
ñangotaren

ñangota
ñangotá

ñangotad
ñangoten
ñangotaría
ñangotarías
ñangotaría
ñangotaríamos
ñangotaríais
ñangotarían
Infinitivoñangotar
Gerundioñangotando
Participio
ñangotadoñangotada
ñangotadosñangotadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española