OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

nantar - verbo

nan·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
nanto
nantas / nantás
nanta
nantamos
nantáis
nantan
nantaba
nantabas
nantaba
nantábamos
nantabais
nantaban
nantaré
nantarás
nantará
nantaremos
nantaréis
nantarán
nanté
nantaste
nantó
nantamos
nantasteis
nantaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
nante
nantes
nante
nantemos
nantéis
nanten
nantara / nantase
nantaras / nantases
nantara / nantase
nantáramos / nantásemos
nantarais / nantaseis
nantaran / nantasen
nantare
nantares
nantare
nantáremos
nantareis
nantaren

nanta
nantá

nantad
nanten
nantaría
nantarías
nantaría
nantaríamos
nantaríais
nantarían
Infinitivonantar
Gerundionantando
Participio
nantadonantada
nantadosnantadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española