almiarar - verbo

al·mia·rar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
almiaro
almiaras / almiarás
almiara
almiaramos
almiaráis
almiaran
almiaraba
almiarabas
almiaraba
almiarábamos
almiarabais
almiaraban
almiararé
almiararás
almiarará
almiararemos
almiararéis
almiararán
almiaré
almiaraste
almiaró
almiaramos
almiarasteis
almiararon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
almiare
almiares
almiare
almiaremos
almiaréis
almiaren
almiarara / almiarase
almiararas / almiarases
almiarara / almiarase
almiaráramos / almiarásemos
almiararais / almiaraseis
almiararan / almiarasen
almiarare
almiarares
almiarare
almiaráremos
almiarareis
almiararen

almiara
almiará

almiarad
almiaren
almiararía
almiararías
almiararía
almiararíamos
almiararíais
almiararían
Infinitivoalmiarar
Gerundioalmiarando
Participio
almiaradoalmiarada
almiaradosalmiaradas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española