OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

disuadir - verbo

di·sua·dir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
disuado
disuades / disuadís
disuade
disuadimos
disuadís
disuaden
disuadía
disuadías
disuadía
disuadíamos
disuadíais
disuadían
disuadiré
disuadirás
disuadirá
disuadiremos
disuadiréis
disuadirán
disuadí
disuadiste
disuadió
disuadimos
disuadisteis
disuadieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
disuada
disuadas
disuada
disuadamos
disuadáis
disuadan
disuadiera / disuadiese
disuadieras / disuadieses
disuadiera / disuadiese
disuadiéramos / disuadiésemos
disuadierais / disuadieseis
disuadieran / disuadiesen
disuadiere
disuadieres
disuadiere
disuadiéremos
disuadiereis
disuadieren

disuade
disuadí

disuadid
disuadan
disuadiría
disuadirías
disuadiría
disuadiríamos
disuadiríais
disuadirían
Infinitivodisuadir
Gerundiodisuadiendo
Participio
disuadidodisuadida
disuadidosdisuadidas

Flexiona como: partir

forma nominal : disuasión

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española