OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

destiñar - verbo

des·ti·ñar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
destiño
destiñas / destiñás
destiña
destiñamos
destiñáis
destiñan
destiñaba
destiñabas
destiñaba
destiñábamos
destiñabais
destiñaban
destiñaré
destiñarás
destiñará
destiñaremos
destiñaréis
destiñarán
destiñé
destiñaste
destiñó
destiñamos
destiñasteis
destiñaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
destiñe
destiñes
destiñe
destiñemos
destiñéis
destiñen
destiñara / destiñase
destiñaras / destiñases
destiñara / destiñase
destiñáramos / destiñásemos
destiñarais / destiñaseis
destiñaran / destiñasen
destiñare
destiñares
destiñare
destiñáremos
destiñareis
destiñaren

destiña
destiñá

destiñad
destiñen
destiñaría
destiñarías
destiñaría
destiñaríamos
destiñaríais
destiñarían
Infinitivodestiñar
Gerundiodestiñando
Participio
destiñadodestiñada
destiñadosdestiñadas

Flexiona como: amar

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española