OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

cansar - verbo

can·sar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
canso
cansas / cansás
cansa
cansamos
cansáis
cansan
cansaba
cansabas
cansaba
cansábamos
cansabais
cansaban
cansaré
cansarás
cansará
cansaremos
cansaréis
cansarán
cansé
cansaste
cansó
cansamos
cansasteis
cansaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
canse
canses
canse
cansemos
canséis
cansen
cansara / cansase
cansaras / cansases
cansara / cansase
cansáramos / cansásemos
cansarais / cansaseis
cansaran / cansasen
cansare
cansares
cansare
cansáremos
cansareis
cansaren

cansa
cansá

cansad
cansen
cansaría
cansarías
cansaría
cansaríamos
cansaríais
cansarían
Infinitivocansar
Gerundiocansando
Participio
cansadocansada
cansadoscansadas

Flexiona como: amar

forma nominal : cansancio, cansamiento

forma adjetival : cansado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española