OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

sonar - verbo

so·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
sueno
sonás / suenas
suena
sonamos
sonáis
suenan
sonaba
sonabas
sonaba
sonábamos
sonabais
sonaban
sonaré
sonarás
sonará
sonaremos
sonaréis
sonarán
soné
sonaste
sonó
sonamos
sonasteis
sonaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
suene
suenes
suene
sonemos
sonéis
suenen
sonara / sonase
sonaras / sonases
sonara / sonase
sonáramos / sonásemos
sonarais / sonaseis
sonaran / sonasen
sonare
sonares
sonare
sonáremos
sonareis
sonaren

suena
soná

sonad
suenen
sonaría
sonarías
sonaría
sonaríamos
sonaríais
sonarían
Infinitivosonar
Gerundiosonando
Participio
sonadosonada
sonadossonadas

Flexiona como: dolar

forma nominal : sonadera

forma adjetival : sonado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española