OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

abaratar - verbo

a·ba·ra·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
abarato
abaratas / abaratás
abarata
abaratamos
abaratáis
abaratan
abarataba
abaratabas
abarataba
abaratábamos
abaratabais
abarataban
abarataré
abaratarás
abaratará
abarataremos
abarataréis
abaratarán
abaraté
abarataste
abarató
abaratamos
abaratasteis
abarataron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
abarate
abarates
abarate
abaratemos
abaratéis
abaraten
abaratara / abaratase
abarataras / abaratases
abaratara / abaratase
abaratáramos / abaratásemos
abaratarais / abarataseis
abarataran / abaratasen
abaratare
abaratares
abaratare
abaratáremos
abaratareis
abarataren

abarata
abaratá

abaratad
abaraten
abarataría
abaratarías
abarataría
abarataríamos
abarataríais
abaratarían
Infinitivoabaratar
Gerundioabaratando
Participio
abaratadoabaratada
abaratadosabaratadas

Flexiona como: amar

forma nominal : abaratamiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española