OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

amainar - verbo

a·mai·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
amaino
amainas / amainás
amaina
amainamos
amaináis
amainan
amainaba
amainabas
amainaba
amainábamos
amainabais
amainaban
amainaré
amainarás
amainará
amainaremos
amainaréis
amainarán
amainé
amainaste
amainó
amainamos
amainasteis
amainaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
amaine
amaines
amaine
amainemos
amainéis
amainen
amainara / amainase
amainaras / amainases
amainara / amainase
amaináramos / amainásemos
amainarais / amainaseis
amainaran / amainasen
amainare
amainares
amainare
amaináremos
amainareis
amainaren

amaina
amainá

amainad
amainen
amainaría
amainarías
amainaría
amainaríamos
amainaríais
amainarían
Infinitivoamainar
Gerundioamainando
Participio
amainadoamainada
amainadosamainadas

Flexiona como: amar

forma nominal : amaine

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española