OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

allanar - verbo

a·lla·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
allano
allanas / allanás
allana
allanamos
allanáis
allanan
allanaba
allanabas
allanaba
allanábamos
allanabais
allanaban
allanaré
allanarás
allanará
allanaremos
allanaréis
allanarán
allané
allanaste
allanó
allanamos
allanasteis
allanaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
allane
allanes
allane
allanemos
allanéis
allanen
allanara / allanase
allanaras / allanases
allanara / allanase
allanáramos / allanásemos
allanarais / allanaseis
allanaran / allanasen
allanare
allanares
allanare
allanáremos
allanareis
allanaren

allana
allaná

allanad
allanen
allanaría
allanarías
allanaría
allanaríamos
allanaríais
allanarían
Infinitivoallanar
Gerundioallanando
Participio
allanadoallanada
allanadosallanadas

Flexiona como: amar

forma nominal : allanamiento

nombre agentivo : allanador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española