OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

chocar - verbo

cho·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
choco
chocas / chocás
choca
chocamos
chocáis
chocan
chocaba
chocabas
chocaba
chocábamos
chocabais
chocaban
chocaré
chocarás
chocará
chocaremos
chocaréis
chocarán
choqué
chocaste
chocó
chocamos
chocasteis
chocaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
choque
choques
choque
choquemos
choquéis
choquen
chocara / chocase
chocaras / chocases
chocara / chocase
chocáramos / chocásemos
chocarais / chocaseis
chocaran / chocasen
chocare
chocares
chocare
chocáremos
chocareis
chocaren

choca
chocá

chocad
choquen
chocaría
chocarías
chocaría
chocaríamos
chocaríais
chocarían
Infinitivochocar
Gerundiochocando
Participio
chocadochocada
chocadoschocadas

Flexiona como: secar

forma nominal : choque

nombre agentivo : chocador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española