OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

trompicar - verbo

trom·pi·car

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
trompico
trompicas / trompicás
trompica
trompicamos
trompicáis
trompican
trompicaba
trompicabas
trompicaba
trompicábamos
trompicabais
trompicaban
trompicaré
trompicarás
trompicará
trompicaremos
trompicaréis
trompicarán
trompiqué
trompicaste
trompicó
trompicamos
trompicasteis
trompicaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
trompique
trompiques
trompique
trompiquemos
trompiquéis
trompiquen
trompicara / trompicase
trompicaras / trompicases
trompicara / trompicase
trompicáramos / trompicásemos
trompicarais / trompicaseis
trompicaran / trompicasen
trompicare
trompicares
trompicare
trompicáremos
trompicareis
trompicaren

trompica
trompicá

trompicad
trompiquen
trompicaría
trompicarías
trompicaría
trompicaríamos
trompicaríais
trompicarían
Infinitivotrompicar
Gerundiotrompicando
Participio
trompicadotrompicada
trompicadostrompicadas

Flexiona como: secar

forma nominal : trompilladura

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española