OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

timar - verbo

ti·mar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
timo
timas / timás
tima
timamos
timáis
timan
timaba
timabas
timaba
timábamos
timabais
timaban
timaré
timarás
timará
timaremos
timaréis
timarán
timé
timaste
timó
timamos
timasteis
timaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
time
times
time
timemos
timéis
timen
timara / timase
timaras / timases
timara / timase
timáramos / timásemos
timarais / timaseis
timaran / timasen
timare
timares
timare
timáremos
timareis
timaren

tima
timá

timad
timen
timaría
timarías
timaría
timaríamos
timaríais
timarían
Infinitivotimar
Gerundiotimando
Participio
timadotimada
timadostimadas

Flexiona como: amar

forma nominal : timo

nombre agentivo : timador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española