OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

temperar - verbo

tem·pe·rar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
tempero
temperas / temperás
tempera
temperamos
temperáis
temperan
temperaba
temperabas
temperaba
temperábamos
temperabais
temperaban
temperaré
temperarás
temperará
temperaremos
temperaréis
temperarán
temperé
temperaste
temperó
temperamos
temperasteis
temperaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
tempere
temperes
tempere
temperemos
temperéis
temperen
temperara / temperase
temperaras / temperases
temperara / temperase
temperáramos / temperásemos
temperarais / temperaseis
temperaran / temperasen
temperare
temperares
temperare
temperáremos
temperareis
temperaren

tempera
temperá

temperad
temperen
temperaría
temperarías
temperaría
temperaríamos
temperaríais
temperarían
Infinitivotemperar
Gerundiotemperando
Participio
temperadotemperada
temperadostemperadas

Flexiona como: amar

forma nominal : temperación

forma adjetival : temperado

nombre agentivo : temperante

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española