OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

sobornar - verbo

so·bor·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
soborno
sobornas / sobornás
soborna
sobornamos
sobornáis
sobornan
sobornaba
sobornabas
sobornaba
sobornábamos
sobornabais
sobornaban
sobornaré
sobornarás
sobornará
sobornaremos
sobornaréis
sobornarán
soborné
sobornaste
sobornó
sobornamos
sobornasteis
sobornaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
soborne
sobornes
soborne
sobornemos
sobornéis
sobornen
sobornara / sobornase
sobornaras / sobornases
sobornara / sobornase
sobornáramos / sobornásemos
sobornarais / sobornaseis
sobornaran / sobornasen
sobornare
sobornares
sobornare
sobornáremos
sobornareis
sobornaren

soborna
soborná

sobornad
sobornen
sobornaría
sobornarías
sobornaría
sobornaríamos
sobornaríais
sobornarían
Infinitivosobornar
Gerundiosobornando
Participio
sobornadosobornada
sobornadossobornadas

Flexiona como: amar

forma nominal : sobornación, soborno

adjetivo de posibilidad : sobornable

forma adjetival : sobornado

nombre agentivo : sobornador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española