OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

sintonizar - verbo

sin·to·ni·zar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
sintonizo
sintonizás / sintonizas
sintoniza
sintonizamos
sintonizáis
sintonizan
sintonizaba
sintonizabas
sintonizaba
sintonizábamos
sintonizabais
sintonizaban
sintonizaré
sintonizarás
sintonizará
sintonizaremos
sintonizaréis
sintonizarán
sintonicé
sintonizaste
sintonizó
sintonizamos
sintonizasteis
sintonizaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
sintonice
sintonices
sintonice
sintonicemos
sintonicéis
sintonicen
sintonizara / sintonizase
sintonizaras / sintonizases
sintonizara / sintonizase
sintonizáramos / sintonizásemos
sintonizarais / sintonizaseis
sintonizaran / sintonizasen
sintonizare
sintonizares
sintonizare
sintonizáremos
sintonizareis
sintonizaren

sintoniza
sintonizá

sintonizad
sintonicen
sintonizaría
sintonizarías
sintonizaría
sintonizaríamos
sintonizaríais
sintonizarían
Infinitivosintonizar
Gerundiosintonizando
Participio
sintonizadosintonizada
sintonizadossintonizadas

Flexiona como: cazar

forma nominal : sintonización

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española