OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

redargüir - verbo

re·dar·güir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
redarguyo
redargüís / redarguyes
redarguye
redargüimos
redargüís
redarguyen
redargüía
redargüías
redargüía
redargüíamos
redargüíais
redargüían
redargüiré
redargüirás
redargüirá
redargüiremos
redargüiréis
redargüirán
redargüí
redargüiste
redarguyó
redargüimos
redargüisteis
redarguyeron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
redarguya
redarguyas
redarguya
redarguyamos
redarguyáis
redarguyan
redarguyera / redarguyese
redarguyeras / redarguyeses
redarguyera / redarguyese
redarguyéramos / redarguyésemos
redarguyerais / redarguyeseis
redarguyeran / redarguyesen
redarguyere
redarguyeres
redarguyere
redarguyéremos
redarguyereis
redarguyeren

redarguye
redargüí

redargüid
redarguyan
redargüiría
redargüirías
redargüiría
redargüiríamos
redargüiríais
redargüirían
Infinitivoredargüir
Gerundioredarguyendo
Participio
redargüidoredargüida
redargüidosredargüidas

Flexiona como: argüir

forma nominal : redargución

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española