OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

recontar - verbo

re·con·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
recuento
recontás / recuentas
recuenta
recontamos
recontáis
recuentan
recontaba
recontabas
recontaba
recontábamos
recontabais
recontaban
recontaré
recontarás
recontará
recontaremos
recontaréis
recontarán
reconté
recontaste
recontó
recontamos
recontasteis
recontaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
recuente
recuentes
recuente
recontemos
recontéis
recuenten
recontara / recontase
recontaras / recontases
recontara / recontase
recontáramos / recontásemos
recontarais / recontaseis
recontaran / recontasen
recontare
recontares
recontare
recontáremos
recontareis
recontaren

recuenta
recontá

recontad
recuenten
recontaría
recontarías
recontaría
recontaríamos
recontaríais
recontarían
Infinitivorecontar
Gerundiorecontando
Participio
recontadorecontada
recontadosrecontadas

Flexiona como: dolar

forma nominal : recontamiento, recuento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española