OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

rebitar - verbo

re·bi·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
rebito
rebitas / rebitás
rebita
rebitamos
rebitáis
rebitan
rebitaba
rebitabas
rebitaba
rebitábamos
rebitabais
rebitaban
rebitaré
rebitarás
rebitará
rebitaremos
rebitaréis
rebitarán
rebité
rebitaste
rebitó
rebitamos
rebitasteis
rebitaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
rebite
rebites
rebite
rebitemos
rebitéis
rebiten
rebitara / rebitase
rebitaras / rebitases
rebitara / rebitase
rebitáramos / rebitásemos
rebitarais / rebitaseis
rebitaran / rebitasen
rebitare
rebitares
rebitare
rebitáremos
rebitareis
rebitaren

rebita
rebitá

rebitad
rebiten
rebitaría
rebitarías
rebitaría
rebitaríamos
rebitaríais
rebitarían
Infinitivorebitar
Gerundiorebitando
Participio
rebitadorebitada
rebitadosrebitadas

Flexiona como: amar

forma nominal : rebite

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española