OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

preordinar - verbo

pre·or·di·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
preordino
preordinas / preordinás
preordina
preordinamos
preordináis
preordinan
preordinaba
preordinabas
preordinaba
preordinábamos
preordinabais
preordinaban
preordinaré
preordinarás
preordinará
preordinaremos
preordinaréis
preordinarán
preordiné
preordinaste
preordinó
preordinamos
preordinasteis
preordinaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
preordine
preordines
preordine
preordinemos
preordinéis
preordinen
preordinara / preordinase
preordinaras / preordinases
preordinara / preordinase
preordináramos / preordinásemos
preordinarais / preordinaseis
preordinaran / preordinasen
preordinare
preordinares
preordinare
preordináremos
preordinareis
preordinaren

preordina
preordiná

preordinad
preordinen
preordinaría
preordinarías
preordinaría
preordinaríamos
preordinaríais
preordinarían
Infinitivopreordinar
Gerundiopreordinando
Participio
preordinadopreordinada
preordinadospreordinadas

Flexiona como: amar

forma nominal : preordinación

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española