OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

panadear - verbo

pa·na·de·ar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
panadeo
panadeas / panadeás
panadea
panadeamos
panadeáis
panadean
panadeaba
panadeabas
panadeaba
panadeábamos
panadeabais
panadeaban
panadearé
panadearás
panadeará
panadearemos
panadearéis
panadearán
panadeé
panadeaste
panadeó
panadeamos
panadeasteis
panadearon
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
panadee
panadees
panadee
panadeemos
panadeéis
panadeen
panadeara / panadease
panadearas / panadeases
panadeara / panadease
panadeáramos / panadeásemos
panadearais / panadeaseis
panadearan / panadeasen
panadeare
panadeares
panadeare
panadeáremos
panadeareis
panadearen

panadea
panadeá

panadead
panadeen
panadearía
panadearías
panadearía
panadearíamos
panadearíais
panadearían
Infinitivopanadear
Gerundiopanadeando
Participio
panadeadopanadeada
panadeadospanadeadas

Flexiona como: amar

forma nominal : panadeo

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española