OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

pairar - verbo

pai·rar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
pairo
pairas / pairás
paira
pairamos
pairáis
pairan
pairaba
pairabas
pairaba
pairábamos
pairabais
pairaban
pairaré
pairarás
pairará
pairaremos
pairaréis
pairarán
pairé
pairaste
pairó
pairamos
pairasteis
pairaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
paire
paires
paire
pairemos
pairéis
pairen
pairara / pairase
pairaras / pairases
pairara / pairase
pairáramos / pairásemos
pairarais / pairaseis
pairaran / pairasen
pairare
pairares
pairare
pairáremos
pairareis
pairaren

paira
pairá

pairad
pairen
pairaría
pairarías
pairaría
pairaríamos
pairaríais
pairarían
Infinitivopairar
Gerundiopairando
Participio
pairadopairada
pairadospairadas

Flexiona como: amar

forma nominal : pairo

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española