OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

orar - verbo

o·rar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
oro
oras / orás
ora
oramos
oráis
oran
oraba
orabas
oraba
orábamos
orabais
oraban
oraré
orarás
orará
oraremos
oraréis
orarán
oré
oraste
oró
oramos
orasteis
oraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
ore
ores
ore
oremos
oréis
oren
orara / orase
oraras / orases
orara / orase
oráramos / orásemos
orarais / oraseis
oraran / orasen
orare
orares
orare
oráremos
orareis
oraren

ora
orá

orad
oren
oraría
orarías
oraría
oraríamos
oraríais
orarían
Infinitivoorar
Gerundioorando
Participio
oradoorada
oradosoradas

Flexiona como: amar

forma nominal : oración

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española