OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

obstinar - verbo

obs·ti·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
obstino
obstinas / obstinás
obstina
obstinamos
obstináis
obstinan
obstinaba
obstinabas
obstinaba
obstinábamos
obstinabais
obstinaban
obstinaré
obstinarás
obstinará
obstinaremos
obstinaréis
obstinarán
obstiné
obstinaste
obstinó
obstinamos
obstinasteis
obstinaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
obstine
obstines
obstine
obstinemos
obstinéis
obstinen
obstinara / obstinase
obstinaras / obstinases
obstinara / obstinase
obstináramos / obstinásemos
obstinarais / obstinaseis
obstinaran / obstinasen
obstinare
obstinares
obstinare
obstináremos
obstinareis
obstinaren

obstina
obstiná

obstinad
obstinen
obstinaría
obstinarías
obstinaría
obstinaríamos
obstinaríais
obstinarían
Infinitivoobstinar
Gerundioobstinando
Participio
obstinadoobstinada
obstinadosobstinadas

Flexiona como: amar

forma nominal : obstinación

forma adjetival : obstinado

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española