OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

amortecer - verbo

a·mor·te·cer

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
amortezco
amortecés / amorteces
amortece
amortecemos
amortecéis
amortecen
amortecía
amortecías
amortecía
amortecíamos
amortecíais
amortecían
amorteceré
amortecerás
amortecerá
amorteceremos
amorteceréis
amortecerán
amortecí
amorteciste
amorteció
amortecimos
amortecisteis
amortecieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
amortezca
amortezcas
amortezca
amortezcamos
amortezcáis
amortezcan
amorteciera / amorteciese
amortecieras / amortecieses
amorteciera / amorteciese
amorteciéramos / amorteciésemos
amortecierais / amortecieseis
amortecieran / amorteciesen
amorteciere
amortecieres
amorteciere
amorteciéremos
amorteciereis
amortecieren

amortece
amortecé

amorteced
amortezcan
amortecería
amortecerías
amortecería
amorteceríamos
amorteceríais
amortecerían
Infinitivoamortecer
Gerundioamorteciendo
Participio
amortecidoamortecida
amortecidosamortecidas

Flexiona como: crecer

forma nominal : amortecimiento

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española