OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

amamantar - verbo

a·ma·man·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
amamanto
amamantas / amamantás
amamanta
amamantamos
amamantáis
amamantan
amamantaba
amamantabas
amamantaba
amamantábamos
amamantabais
amamantaban
amamantaré
amamantarás
amamantará
amamantaremos
amamantaréis
amamantarán
amamanté
amamantaste
amamantó
amamantamos
amamantasteis
amamantaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
amamante
amamantes
amamante
amamantemos
amamantéis
amamanten
amamantara / amamantase
amamantaras / amamantases
amamantara / amamantase
amamantáramos / amamantásemos
amamantarais / amamantaseis
amamantaran / amamantasen
amamantare
amamantares
amamantare
amamantáremos
amamantareis
amamantaren

amamanta
amamantá

amamantad
amamanten
amamantaría
amamantarías
amamantaría
amamantaríamos
amamantaríais
amamantarían
Infinitivoamamantar
Gerundioamamantando
Participio
amamantadoamamantada
amamantadosamamantadas

Flexiona como: amar

forma nominal : amamantamiento

nombre agentivo : amamantador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española