OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

incitar - verbo

in·ci·tar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
incito
incitas / incitás
incita
incitamos
incitáis
incitan
incitaba
incitabas
incitaba
incitábamos
incitabais
incitaban
incitaré
incitarás
incitará
incitaremos
incitaréis
incitarán
incité
incitaste
incitó
incitamos
incitasteis
incitaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
incite
incites
incite
incitemos
incitéis
inciten
incitara / incitase
incitaras / incitases
incitara / incitase
incitáramos / incitásemos
incitarais / incitaseis
incitaran / incitasen
incitare
incitares
incitare
incitáremos
incitareis
incitaren

incita
incitá

incitad
inciten
incitaría
incitarías
incitaría
incitaríamos
incitaríais
incitarían
Infinitivoincitar
Gerundioincitando
Participio
incitadoincitada
incitadosincitadas

Flexiona como: amar

forma nominal : incitación

nombre agentivo : incitador

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española