OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

gruñir - verbo

gru·ñir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
gruño
gruñes / gruñís
gruñe
gruñimos
gruñís
gruñen
gruñía
gruñías
gruñía
gruñíamos
gruñíais
gruñían
gruñiré
gruñirás
gruñirá
gruñiremos
gruñiréis
gruñirán
gruñí
gruñiste
gruñó
gruñimos
gruñisteis
gruñeron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
gruña
gruñas
gruña
gruñamos
gruñáis
gruñan
gruñera / gruñese
gruñeras / gruñeses
gruñera / gruñese
gruñéramos / gruñésemos
gruñerais / gruñeseis
gruñeran / gruñesen
gruñere
gruñeres
gruñere
gruñéremos
gruñereis
gruñeren

gruñe
gruñí

gruñid
gruñan
gruñiría
gruñirías
gruñiría
gruñiríamos
gruñiríais
gruñirían
Infinitivogruñir
Gerundiogruñendo
Participio
gruñidogruñida
gruñidosgruñidas

Flexiona como: zuñir

forma nominal : gruñimiento

nombre agentivo : gruñidor

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española