OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

garrir - verbo

ga·rrir

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
garro
garres / garrís
garre
garrimos
garrís
garren
garría
garrías
garría
garríamos
garríais
garrían
garriré
garrirás
garrirá
garriremos
garriréis
garrirán
garrí
garriste
garrió
garrimos
garristeis
garrieron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
garra
garras
garra
garramos
garráis
garran
garriera / garriese
garrieras / garrieses
garriera / garriese
garriéramos / garriésemos
garrierais / garrieseis
garrieran / garriesen
garriere
garrieres
garriere
garriéremos
garriereis
garrieren

garre
garrí

garrid
garran
garriría
garrirías
garriría
garriríamos
garriríais
garrirían
Infinitivogarrir
Gerundiogarriendo
Participio
garridogarrida
garridosgarridas

Flexiona como: partir

forma nominal : garridura

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española