OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

fecundar - verbo

fe·cun·dar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
fecundo
fecundas / fecundás
fecunda
fecundamos
fecundáis
fecundan
fecundaba
fecundabas
fecundaba
fecundábamos
fecundabais
fecundaban
fecundaré
fecundarás
fecundará
fecundaremos
fecundaréis
fecundarán
fecundé
fecundaste
fecundó
fecundamos
fecundasteis
fecundaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
fecunde
fecundes
fecunde
fecundemos
fecundéis
fecunden
fecundara / fecundase
fecundaras / fecundases
fecundara / fecundase
fecundáramos / fecundásemos
fecundarais / fecundaseis
fecundaran / fecundasen
fecundare
fecundares
fecundare
fecundáremos
fecundareis
fecundaren

fecunda
fecundá

fecundad
fecunden
fecundaría
fecundarías
fecundaría
fecundaríamos
fecundaríais
fecundarían
Infinitivofecundar
Gerundiofecundando
Participio
fecundadofecundada
fecundadosfecundadas

Flexiona como: amar

forma nominal : fecundación

adjetivo de posibilidad : fecundable

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española