OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

faenar - verbo

fa·e·nar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
faeno
faenas / faenás
faena
faenamos
faenáis
faenan
faenaba
faenabas
faenaba
faenábamos
faenabais
faenaban
faenaré
faenarás
faenará
faenaremos
faenaréis
faenarán
faené
faenaste
faenó
faenamos
faenasteis
faenaron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
faene
faenes
faene
faenemos
faenéis
faenen
faenara / faenase
faenaras / faenases
faenara / faenase
faenáramos / faenásemos
faenarais / faenaseis
faenaran / faenasen
faenare
faenares
faenare
faenáremos
faenareis
faenaren

faena
faená

faenad
faenen
faenaría
faenarías
faenaría
faenaríamos
faenaríais
faenarían
Infinitivofaenar
Gerundiofaenando
Participio
faenadofaenada
faenadosfaenadas

Flexiona como: amar

forma nominal : faena

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española