OSLIN - Es
Red Abierta de Información Léxica

enarrar - verbo

e·na·rrar

Indicativo
Presente Pretérito Imperfecto Futuro Simple Pretérito Perfecto
enarro
enarras / enarrás
enarra
enarramos
enarráis
enarran
enarraba
enarrabas
enarraba
enarrábamos
enarrabais
enarraban
enarraré
enarrarás
enarrará
enarraremos
enarraréis
enarrarán
enarré
enarraste
enarró
enarramos
enarrasteis
enarraron
Subjuntivo Imperativo Condicional
Presente Pretérito Perfecto
enarre
enarres
enarre
enarremos
enarréis
enarren
enarrara / enarrase
enarraras / enarrases
enarrara / enarrase
enarráramos / enarrásemos
enarrarais / enarraseis
enarraran / enarrasen
enarrare
enarrares
enarrare
enarráremos
enarrareis
enarraren

enarra
enarrá

enarrad
enarren
enarraría
enarrarías
enarraría
enarraríamos
enarraríais
enarrarían
Infinitivoenarrar
Gerundioenarrando
Participio
enarradoenarrada
enarradosenarradas

Flexiona como: amar

forma nominal : enarración

Palabra atestada en Diccionario de la lengua española